در یک رابطه، پیگیری و تلاش برای حفظ ارتباط، نشان‌دهنده‌ی اهمیت دادن و تعهد است. اما گاهی اوقات، شاهد این هستیم که یکی یا هر دو طرف، این تلاش را به اندازه کافی انجام نمی‌دهند. این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد که در ادامه به 19 مورد از آنها اشاره می‌کنیم:

درک این دلایل می‌تواند به ما کمک کند تا روابط بهتری داشته باشیم و از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری کنیم.

• ✅

  ترس از صمیمیت:

  برخی افراد از نزدیک شدن بیش از حد به دیگران و آسیب‌پذیر بودن می‌ترسند. این ترس باعث می‌شود به طور ناخودآگاه از برقراری ارتباط عمیق و پیگیری مداوم اجتناب کنند.
• ✅

  عدم اعتماد به نفس:

  کمبود اعتماد به نفس می‌تواند باعث شود فرد فکر کند شایسته توجه و محبت نیست و در نتیجه، برای به دست آوردن آن تلاش نکند.
• ✅

  مشکلات ارتباطی:

  ناتوانی در بیان احساسات، نیازها و انتظارات، می‌تواند منجر به سوء تفاهم و فاصله‌گیری در رابطه شود.
• ✅

  ترس از طرد شدن:

  این ترس باعث می‌شود فرد از ابراز علاقه و نیازهای خود خودداری کند، مبادا با پاسخ منفی روبرو شود.
• ✅

  مشغله زیاد:

  درگیر بودن بیش از حد با کار، تحصیل یا سایر فعالیت‌ها می‌تواند باعث شود فرد وقت و انرژی کافی برای توجه به رابطه نداشته باشد.



• ✅

  انتظارات غیر واقعی:

  داشتن انتظارات بیش از حد از طرف مقابل و عدم تلاش برای درک دیدگاه او، می‌تواند منجر به نارضایتی و دوری شود.
• ✅

  عدم تعهد:

  گاهی اوقات، یکی از طرفین به رابطه متعهد نیست و به همین دلیل، تلاشی برای حفظ آن نمی‌کند.
• ✅

  تجربیات تلخ گذشته:

  تجربیات ناموفق در روابط قبلی می‌تواند باعث شود فرد از برقراری ارتباط مجدد با دیگران هراس داشته باشد.
• ✅

  نیاز به استقلال:

  برخی افراد به استقلال و فضای شخصی خود اهمیت زیادی می‌دهند و ممکن است از نظر دیگران، کم‌توجه و بی‌علاقه به نظر برسند.
• ✅

  تفاوت در سبک دلبستگی:

  سبک دلبستگی افراد (ایمن، مضطرب، اجتنابی) می‌تواند بر نحوه برقراری ارتباط و پیگیری آنها در رابطه تأثیر بگذارد.
• ✅

  عدم جذابیت:

  متاسفانه در بعضی موارد، ممکن است یکی از طرفین به اندازه کافی برای دیگری جذاب نباشد و به همین دلیل، تلاشی برای حفظ رابطه نکند.



• ✅

  وجود گزینه‌های دیگر:

  در دنیای امروز با وجود شبکه‌های اجتماعی و گزینه‌های متعدد، ممکن است فرد تمایلی به سرمایه‌گذاری عاطفی در یک رابطه خاص نداشته باشد.
• ✅

  مشکلات روانی:

  افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات روانی می‌توانند باعث کاهش انگیزه و انرژی برای برقراری ارتباط با دیگران شوند.
• ✅

  اعتیاد:

  اعتیاد به مواد مخدر، الکل یا رفتارهای مخرب دیگر می‌تواند فرد را از توجه به نیازهای رابطه باز دارد.
• ✅

  خانواده و دوستان:

  گاهی اوقات، مخالفت خانواده و دوستان با رابطه می‌تواند باعث شود فرد از پیگیری آن منصرف شود.
• ✅

  حسادت:

  حسادت و مالکیت بیش از حد می‌تواند باعث شود فرد از رفتار خود پشیمان شود و از پیگیری و نزدیک شدن به طرف مقابل خودداری کند.
• ✅

  سوء استفاده:

  در روابط سوء استفاده‌گرانه، قربانی ممکن است از ترس واکنش طرف مقابل، از پیگیری و ابراز نیازهای خود خودداری کند.
• ✅

  عدم درک متقابل:

  اگر دو طرف نتوانند یکدیگر را درک کنند و با نیازهای هم هماهنگ نشوند، ممکن است تلاش برای حفظ رابطه بی‌فایده به نظر برسد.
• ✅

  تغییر اولویت‌ها:

  با گذشت زمان، اولویت‌های افراد تغییر می‌کند و ممکن است رابطه دیگر در صدر لیست نباشد.

چرا افراد در روابط به دنبال هم نمی‌روند؟

1. ترس از آسیب‌پذیری

بسیاری از افراد به دلیل تجربه‌های تلخ گذشته، از آسیب‌پذیر شدن در روابط می‌ترسند. نشان دادن نیاز و تمایل به بودن با کسی، آنها را در معرض خطر قرار می‌دهد و از این رو، از پیگیری اجتناب می‌کنند. این ترس می‌تواند ناشی از طرد شدن، خیانت، یا سوء استفاده در روابط قبلی باشد. به همین دلیل، حفظ فاصله و عدم پیگیری، راهی برای محافظت از خود تلقی می‌شود. آنها از برملا شدن احساسات عمیق خود میترسند. تصور میکنند ابراز علاقه آنهارا ضعیف نشان میدهد. فکر میکنند با ابراز نیاز کنترل رابطه را از دست میدهند. احساسات قبلی و تجربیات دردناک باعث ایجاد دیوار دفاعی شده است. ترس از تکرار الگوهای منفی گذشته یکی از دلایل اصلی است.

2. عدم اطمینان به طرف مقابل

اگر فردی به صداقت، وفاداری یا تعهد طرف مقابل خود اطمینان نداشته باشد، تمایلی به پیگیری و سرمایه‌گذاری عاطفی در رابطه نخواهد داشت. شک و تردید در مورد انگیزه‌ها و اهداف طرف مقابل، مانع از شکل‌گیری یک ارتباط عمیق و معنادار می‌شود. رفتارهای متناقض و غیرقابل پیش‌بینی طرف مقابل باعث بی‌اعتمادی می‌شود. سابقه دروغگویی یا پنهان‌کاری، اعتماد را از بین می‌برد. عدم توانایی طرف مقابل در برقراری ارتباط شفاف و با صداقت، شک و تردید ایجاد می‌کند. تناقض بین گفتار و عمل طرف مقابل باعث سلب اعتماد میشود. بی توجهی به نیازها و خواسته های طرف مقابل حس ناامنی ایجاد میکند.

3. مشغله‌های زیاد و اولویت‌های دیگر

گاهی اوقات افراد به دلیل مشغله‌های زیاد کاری، تحصیلی یا خانوادگی، فرصت یا انرژی کافی برای پیگیری یک رابطه را ندارند. اولویت‌های دیگر زندگی مانند پیشرفت شغلی، اهداف شخصی یا مسئولیت‌های خانوادگی، باعث می‌شود که رابطه در درجه دوم اهمیت قرار گیرد. مدیریت زمان نامناسب و عدم توانایی در برقراری تعادل بین زندگی شخصی و رابطه، مشکل‌ساز می‌شود. درگیری با مشکلات مالی و اقتصادی باعث کاهش تمرکز بر رابطه می‌شود. عدم وجود زمان کافی برای اختصاص دادن به رابطه، باعث ایجاد نارضایتی می‌شود. خستگی و فرسودگی ناشی از مشغله‌های زیاد، تمایل به پیگیری را کاهش می‌دهد. بی انگیزگی ناشی از مشغله های فراوان باعث نادیده گرفتن نیاز های عاطفی میشود.