زناشویی

چرا برخی افراد از ابراز احساسات خود می‌ترسند؟ 21 نکته

ابراز احساسات، بخشی جدایی‌ناپذیر از انسان بودن است. با این حال، بسیاری از افراد از بیان احساسات واقعی خود واهمه دارند. این ترس می‌تواند ریشه در عوامل مختلفی داشته باشد که در ادامه به بررسی 21 مورد از آنها می‌پردازیم:

این عوامل میتوانند به صورت مجزا یا ترکیبی در افراد مختلف تاثیرگذار باشند:

✅
تجربه‌های تلخ گذشته:
خاطرات دردناک سرکوب شده، می‌توانند مانع از ابراز احساسات در آینده شوند.
✅
ترس از آسیب‌پذیری:
نشان دادن احساسات، به معنای قرار دادن خود در معرض قضاوت و انتقاد است.
✅
فرهنگ خانوادگی:
در برخی خانواده‌ها، ابراز احساسات نشانه ضعف تلقی می‌شود.
✅
هنجارهای اجتماعی:
جوامعی که احساسات را کنترل می‌کنند، افراد را از بروز آنها منع می‌کنند.
✅
ترس از طرد شدن:
فرد می‌ترسد که با بیان احساسات خود، مورد پذیرش دیگران قرار نگیرد.
✅
عدم شناخت احساسات:
گاهی افراد به درستی نمی‌دانند چه احساسی دارند و به همین دلیل نمی‌توانند آن را ابراز کنند.
✅
باورهای غلط در مورد احساسات:
باورهایی مانند اینکه “ابراز خشم بد است” یا “مردها نباید گریه کنند” می‌توانند مانع از بروز احساسات شوند.
✅
ترس از کنترل از دست دادن:
برخی افراد تصور می‌کنند که اگر احساسات خود را ابراز کنند، کنترل خود را از دست خواهند داد.
✅
سابقه سوء استفاده:
افرادی که مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند، ممکن است از ابراز احساسات خود واهمه داشته باشند.
✅
شرم و گناه:
احساس شرم و گناه می‌تواند مانع از ابراز احساسات شود.
✅
عدم اعتماد به دیگران:
فرد ممکن است به این باور نرسیده باشد که می‌تواند احساساتش را با دیگران در میان بگذارد.
✅
کمال‌گرایی:
کمال‌گرایان معمولاً احساسات منفی خود را سرکوب می‌کنند، زیرا نمی‌خواهند “ضعف” نشان دهند.
✅
ترس از قضاوت شدن توسط خود:
گاهی فرد خودش سخت‌گیرانه به احساسات خود نگاه می‌کند و از ابراز آنها می‌ترسد.
✅
نداشتن مهارت‌های ارتباطی:
ممکن است فرد نداند چگونه احساسات خود را به طور سالم و موثر بیان کند.
✅
اضطراب اجتماعی:
افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی از برقراری ارتباط با دیگران و ابراز احساسات خود می‌ترسند.
✅
افسردگی:
افسردگی می‌تواند باعث بی‌حسی عاطفی شود و فرد را از ابراز احساسات باز دارد.
✅
اختلالات شخصیتی:
برخی اختلالات شخصیتی، مانند اختلال شخصیت دوری‌گزین، می‌توانند باعث ترس از ابراز احساسات شوند.
✅
تجربه وابستگی ناایمن در کودکی:
روابط ناایمن با والدین در کودکی می‌تواند باعث ترس از صمیمیت و ابراز احساسات در بزرگسالی شود.
✅
استرس:
استرس مزمن می‌تواند باعث سرکوب احساسات شود.
✅
فقدان همدلی در اطرافیان:
اگر فرد در گذشته با ابراز احساسات خود با بی‌توجهی یا تمسخر مواجه شده باشد، احتمالاً در آینده از ابراز آنها اجتناب خواهد کرد.

رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران

در ضمن، شناخت این عوامل در خودمان می‌تواند گامی مهم در جهت بهبود سلامت روان و روابط‌مان باشد.

چرا برخی افراد از ابراز احساسات خود می‌ترسند؟

ترس از آسیب‌پذیری

یکی از دلایل اصلی این ترس، احساس آسیب‌پذیری است. وقتی احساسات خود را ابراز می‌کنیم، خودمان را در معرض قضاوت، انتقاد یا حتی طرد شدن قرار می‌دهیم.

این آسیب‌پذیری می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد، به‌خصوص اگر در گذشته تجربه‌های منفی در این زمینه داشته باشیم.

به‌همین دلیل، برخی افراد ترجیح می‌دهند احساسات خود را پنهان کنند تا از این درد و رنج احتمالی جلوگیری کنند.

آسیب پذیری صرفا به معنای ضعف نیست، بلکه شجاعت می خواهد که خود واقعی مان را به دیگران نشان دهیم.

برخی از افراد به اشتباه فکر می کنند که اگر احساساتشان را نشان دهند، کنترل خود را از دست می دهند.

در حالی که ابراز احساسات، راهی سالم برای پردازش و مدیریت آنهاست.

نپذیرفتن احساساتمان، آنها را از بین نمی برد، بلکه فقط آنها را به درونمان هل می دهد و می‌تواند در طولانی مدت، مشکلات جدی تری ایجاد کند.

تجربه‌های منفی گذشته

تجربه‌های تلخ گذشته در کودکی یا بزرگسالی می‌تواند نقش مهمی در شکل‌گیری این ترس ایفا کند. مثلاً، اگر فردی در کودکی به خاطر ابراز احساساتش مورد تمسخر یا تنبیه قرار گرفته باشد، احتمالاً در بزرگسالی نیز از ابراز احساسات خود می‌ترسد.

این تجربه‌ها می‌توانند باعث ایجاد یک الگو رفتاری شوند که فرد به‌طور ناخودآگاه از آن پیروی می‌کند.

حتی اگر آن تجربه‌ها به طور مستقیم به ابراز احساسات مربوط نباشند، می‌توانند اعتماد به نفس فرد را کاهش داده و او را از برقراری ارتباط صمیمانه با دیگران باز دارند.

برخی افراد در محیط های خانوادگی بزرگ شده اند که ابراز احساسات، ضعف تلقی می شده است.

این افراد یاد گرفته اند که احساسات خود را سرکوب کنند تا قوی به نظر برسند.

اما سرکوب احساسات، راهی برای قوی بودن نیست، بلکه فقط باعث می شود که فرد از خود واقعی اش دور شود.

ترس از قضاوت شدن

ترس از قضاوت شدن توسط دیگران نیز می‌تواند یک عامل بازدارنده باشد. هیچ‌کس دوست ندارد مورد قضاوت یا انتقاد قرار بگیرد، به‌خصوص اگر این قضاوت‌ها در مورد احساسات شخصی او باشد.

این ترس می‌تواند ناشی از انتظارات فرهنگی یا اجتماعی باشد که افراد را ملزم به رعایت استانداردهای خاصی می‌کند.

به‌عنوان مثال، در برخی فرهنگ‌ها ابراز احساسات شدید، به‌ویژه برای مردان، غیرقابل قبول تلقی می‌شود.

افراد ممکن است نگران باشند که دیگران آنها را “ضعیف”، “احساساتی” یا “ناپایدار” ببینند.

آنها ترجیح می دهند تصویری بی نقص از خود نشان دهند تا از قضاوت دیگران در امان بمانند.

این ترس می‌تواند باعث شود که افراد نقابی به چهره بزنند و خود واقعی شان را پنهان کنند.

عدم مهارت در ابراز احساسات

گاهی اوقات، مشکل اصلی این نیست که افراد نمی‌خواهند احساسات خود را ابراز کنند، بلکه نمی‌دانند چگونه این کار را انجام دهند. آنها ممکن است فاقد مهارت‌های ارتباطی لازم برای بیان احساسات خود به شیوه‌ای سالم و سازنده باشند.

این کمبود مهارت می‌تواند ناشی از عدم آموزش در کودکی یا تجربه‌های محدود در برقراری ارتباط صمیمانه باشد.

به‌همین دلیل، برخی افراد ممکن است ترجیح دهند سکوت کنند تا اینکه با ابراز نادرست احساسات خود، وضعیت را بدتر کنند.

یادگیری مهارت های ارتباطی موثر، می‌تواند به افراد کمک کند تا احساسات خود را به شیوه ای سالم و سازنده ابراز کنند.

در ضمن، شناخت احساسات و نامگذاری آنها، قدم اول برای ابراز صحیح آنهاست.

برخی افراد به سختی میتوانند تشخیص دهند که چه احساسی دارند و به همین دلیل، نمی توانند آن را به درستی بیان کنند.

نمایش بیشتر